حبوبات و عدس سبز کیلویی غنی از پروتئین از ابتدای کشاورزی با غلات غنی از کربوهیدرات همراه بوده اند و هنوز تاریخچه اهلی شدن آنها به خوبی شناخته نشده است.
عدس اولین بار در 8000 تا 10000 سال پیش در آسیای جنوب غربی (SWA) کشت شد، اما شواهد باستان شناسی مبنی بر اینکه چند بار ممکن است به طور مستقل اهلی شده باشد مشخص نیست.
در کدام منطقه (منطقه) SWA ممکن است این گیاه اهلی شده باشد. اتفاق افتاده است.
و اینکه آیا گونه‌های وحشی در جنس لنز به مخزن ژنی کشت شده کمک کرده‌اند یا خیر در این مطالعه، ژنوتیپ‌سازی با توالی عدس وحشی اهلی عدس از دنیای قدیم را با اطلاعات باستان‌شناسی ترکیب کردیم.
تا تاریخ تکامل، اهلی‌سازی و انتشار عدس در محیط‌های مختلف را بررسی کنیم. منجر به کشف 87647 پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی شد که به ما اجازه داد تا فیلوژنی جنس لنز را استنتاج کنیم.
ما مطالعات قبلی را تأیید کردیم که چهار گروه را در آن پیشنهاد می‌کردند. تنها جریان ژنی شناسایی شده بین واریته های کشت شده و اجداد آنها بود.
البته در سطوح بسیار پایین. با این وجود، چند هیبرید فرضی یا ارقام طبیعی شناسایی شدند. در داخل عدس کشت شده، سه گروه جغرافیایی یافتیم.
فیلوژنتیک، ساختار جمعیت، و داده‌های باستان‌شناسی در سناریوی اهلی‌سازی طولانی عدس، با دو استخر ژن اهلی‌شده در SWA منطبق هستند.
واریته های مخلوط در سرتاسر محدوده آنها یافت می شوند که نشان دهنده روند انتخاب آرام است. تعداد کمی از آلل‌های دخیل در اهلی‌سازی و سازگاری با متغیرهای آب و هوایی شناسایی شدند.
فرض بر این است که هر دو جهش جدید و انتخاب بر روی تغییرات ایستاده نقشی در سازگاری عدس با محیط های مختلف داشته اند.
نتایج ارائه شده دارای مفاهیمی برای درک فرآیند اهلی‌سازی گیاهان، توزیع تنوع ژنتیکی در مجموعه‌های ژرم پلاسم و هدف‌گیری ژن‌ها در برنامه‌های اصلاحی است.
