سرکه ها تقریباً به اندازه پیچیده هستند. فرآیندهای مختلفی برای تخمیر سرکه عمده وجود دارد، انواع مختلفی از سرکه های خاص کشور، و هر کدام جایگاه منحصر به فردی در آشپزخانه شما دارند.
من در هر زمان معین حداقل سه سرکه سیب، بالزامیک و برنج را با چند سرکه اضافی در انبار نگه می دارم تا هر دستوری که می خواهم درست کنم.
سرکه سیب را جستجو کنید و به زودی متوجه خواهید شد، اگر قبلاً نمی دانستید، که سرکه سیب خارج از استفاده از آن برای پخت و پز محبوبیت بیشتری دارد.
من تا همین اواخر متوجه این موضوع نبودم، اما همیشه یک بطری برای هر دستور پختی که از سرکه استفاده می کند، نگه داشته ام. از آن در کنسرو کردن و سس‌ها استفاده می‌شود (طعم جزئی سیب در ماه‌های خنک‌تر عالی است.
به دنبال سرکه سیب غیر پاستوریزه باشید. به نظر می رسد که رسوب دارد و کدر است، اما طعم آن بسیار بهتر است. همچنین، به دلیل اسیدی بودن سرکه، تا سال ها ماندگاری دارد.
سرکه بالزامیک یکی از معروف ترین سرکه ها است که در وینگرت و سایر سس های سالاد رایج است و از انگور کامل تخمیر شده تهیه می شود.
با این حال، تفاوت عمده ای بین انواعی که در قفسه ها در اکثر فروشگاه ها پیدا می کنید و سرکه بالزامیک که هنوز در ایتالیا با استفاده از روش های سنتی فرآوری می شود، وجود دارد.
در حالی که سرکه بالزامیک بی کیفیت خوب است، توصیه می کنم یک بطری سرکه بالزامیک واقعی را بپاشید. از آن در سس های ساده سالاد، روی سبزیجات برشته استفاده کنید یا آن را کم کنید و روی پیتزا بریزید.
نتیجه یک سرکه سبک است که در سس سالاد شگفت‌انگیز است و افزودنی دوست‌داشتنی به سس‌های گوجه‌فرنگی خانگی جایی که به طور سنتی از سرکه بالزامیک استفاده می‌شود.
