در دنیای جدید، شکلات قلبی فرمند را در نوشیدنی تلخ و تند به نام xocoatl مصرف می کردند که اغلب با وانیل، فلفل چیلی و آچیوت چاشنی می شد.
سایر نوشیدنی های شکلاتی آن را با مواد خوراکی مانند ذرت (که به عنوان امولسیفایر عمل می کند) و عسل ترکیب می کنند؛ گفته می شد که xocolatl یک طعم اکتسابی است.
نفرت انگیز برای کسانی که با آن آشنا نیستند، داشتن تفاله یا کف که طعم آن بسیار ناخوشایند است. با این حال، این نوشیدنی بسیار مورد احترام هندی‌هاست، جایی که با مردان نجیبی که از کشورشان می‌گذرند، جشن می‌گیرند.
اسپانیایی ها اعم از زن و مرد که به این کشور عادت کرده اند، از این شکلات بسیار حریص هستند. آنها می گویند انواع مختلفی از آن را درست می کنند.
برخی گرم، برخی سرد و برخی معتدل، و مقدار زیادی از آن «فلفل» را در آن می گذارند. آری از آن خمیر درست می کنند که می گویند برای معده و ضد عفونی است.
اولین محموله ثبت شده شکلات به دنیای قدیم برای مقاصد تجاری در یک محموله از وراکروز، مکزیک به سویا، اسپانیا در سال 1585 بود. این شکلات هنوز به عنوان یک نوشیدنی سرو می شد.
اما اروپایی ها برای مقابله با تلخی طبیعی، شکر و شیر اضافه کردند و آن را حذف کردند. فلفل چیلی، به جای آن با ادویه بومی دیگر مکزیکی، وانیل. بهبود طعم به این معنی بود که در قرن هفدهم این یک کالای لوکس در میان اشراف اروپایی بود.
در قرن هجدهم، اولین شکل شکلات جامد در تورین، ایتالیا توسط Doret اختراع شد. در سال 1819، F. L. Cailler اولین کارخانه شکلات سازی سوئیسی را افتتاح کرد.
مصرف منظم شکلات در ابتدا با سابقه رژیم غذایی معتبر ارزیابی شد؛ HRQL با SF-12 v.2 در ابتدا و در مرحله پیگیری ارزیابی شد، تجزیه و تحلیل با رگرسیون خطی انجام شد و برای عوامل مخدوش کننده اصلی، از جمله HRQL در ابتدا تنظیم شد.
