در روزهای گذشته، بیشتر عروس ها برای الگوی چینی لب طلا مقصود ثبت نام می کردند. در معنای گسترده، چین (به ویژه در ایالات متحده) به غذاهای “خوب” اشاره دارد.
اینها تنظیمات مکانی زیبا هستند که برای مناسبت های خاص و تعطیلات در اکثر خانه ها رزرو شده اند. این نوع مجموعه را می توان از نسلی به نسل دیگر منتقل کرد.
این بدان معنا نیست که این روزها برخی از زوج ها برای ظروف غذا ثبت نام نمی کنند، اما درصد انتخاب یک الگوی فانتزی در حال حاضر بسیار کمتر از دهه های گذشته است.
آنها یا از شلوغی چشم‌پوشی می‌کنند، و سبک زندگی معمولی‌تری را ترجیح می‌دهند یا زمانی که مادربزرگ دیگر هیچ استفاده‌ای از آن نمی‌کند، به‌عنوان نگهبان چینی خوب مادربزرگ لذت می‌برند.
اما تفاوت چینی و چینی چیست؟ همانطور که مشخص است، به گفته نوریتاکه، آنها یکسان هستند: “بسیاری از مردم در مورد تفاوت بین “چینی” و “چینی” سردرگم هستند.
این دو اصطلاح یک محصول را توصیف می کنند. اصطلاح چین از کشور مبدا آن و کلمه چینی از کلمه لاتین Porcella به معنای صدف دریایی گرفته شده است. این به معنای محصولی صاف، سفید و براق است. ”
اولین ظروف چینی مورد استفاده برای ظروف از خاک رس کائولن ترکیب شده با گرانیت در چین از این رو نام آشنا قرن ها پیش ساخته شد. تا اوایل دهه 1700 بود که در آلمان ظروف چینی سخت شبیه به اجناس مدرن با ترکیب خاک رس با فلدسپات ساخته شد.
در حدود سال 1770 خاک رس کائولن در کورنوال انگلستان یافت شد و انگلیسی ها نیز شروع به ساخت چینی کردند. مهم نیست که در کجا ساخته شده است (یا ساخته شده است)، ظروف چینی همه در دمای بالا پخته می شوند.
با افزودن آن خاکستر استخوان به ترکیب رسی آنها، دمای پایین تری دارند. اسپود، شرکتی که اولین بار این نوع چینی نرم را تولید کرد، یکی از کارخانه هایی بود که در آن زمان در انگلستان فعالیت می کرد.
کارخانه‌های دیگری که در اواسط دهه 1800 چینی استخوانی تولید می‌کردند، کوالپورت، ودگوود، ووستر و بسیاری دیگر بودند. چینی استخوانی معمولاً به سفیدی چینی نیست.
