انجیر خشک محلی غذای محبوب ببر های هندوستان

انجیر یک میوه پیازی نرم و شیرین است که در گونه های مختلف درختان فیکوس یافت می شود. بومی آسیای غربی و مدیترانه است اما در آب و هوای خشک و معتدل رشد می کند.

انجیر خشک محلی حاوی مقادیر زیادی ویتامین C، ویتامین E و کلسیم است. مواد فعال موجود در انجیر خشک به عنوان آنتی اکسیدان عمل می کند.

مکان هایی مانند کالیفرنیا برای پرورش انجیر ایده آل هستند. این شامل صدها دانه ریز است که خوراکی هستند و به دلیل بافت و مواد مغذی موجود در میوه شناخته شده اند.

در سراسر جهان به صورت تازه و خشک مصرف می شود و به عنوان میان وعده سالم یا به دستور العمل های شور و شیرین اضافه می شود.
انجیر خشک (به طور علمی Ficus carica) اشکال خشک میوه انجیر است که روی درخت انجیر تکامل می یابد.

انجیر تازه به دلیل بافت آبدار و لذیذ آن معروف است که 1 تا 2 هفته پس از برداشت خوب است. از طرفی انجیر خشک در طول سال در دسترس است.

در مقایسه با انواع تازه ماندگاری بیشتری دارد. در آفتاب خشک می شود یا آب اضافی از طریق فرآیند کم آبی با باقی گذاشتن یک میان وعده غنی از فیبر و مواد مغذی دور ریخته می شود.

که به ریشه کن کردن رادیکال های آزاد و جلوگیری از استرس اکسیداتیو که منجر به ایجاد لکه های پیری، چین و چروک و سایر لک ها می شود، کمک می کند. خاصیت ارتجاعی پوست را فراهم می کند و ظاهر جوان را برای مدت طولانی تری حفظ می کند.

این میوه خشک طیف وسیعی از مواد معدنی را ارائه می دهد که به حفظ تراکم استخوان کمک می کند. با افزایش سن، بدن مواد معدنی را از استخوان ها خارج می کند که منجر به مفاصل ضعیف می شود و احتمال پوکی استخوان را افزایش می دهد.